Zbliża się Halloween, wieczory są coraz dłuższe i zachęcają do programowania. Zobaczcie, na jakie tech nowości warto zwrócić uwagę.
Cykl #main to punkt początkowy Waszego tygodnia, prasówka, w której zbieramy ciekawe linki, dzielimy się informacjami, a także podsyłamy programistyczne zadanie. Mamy nadzieję, że w ten sposób umilimy Wam poniedziałkowy powrót do rzeczywistości ;)
Grafika w nagłówku pochodzi z serwisu freepik.com.
Podsumowanie ankiety z zeszłego tygodnia
Niektórzy twierdzą, że czytelnictwo ma się u nas kiepsko, ale jak widać nie dotyczy to czytelników bloga :) Książka zdecydowanie wygrała, jeśli chodzi o jesienne wieczory, ale niewiele dalej są programowanie i filmy — z przyjemnością możemy powiedzieć, że jesteśmy pod tym względem dość statystyczni, u nas także te trzy pozycje przeważnie wygrywają ;)
Kurs HTML + CSS (i ładne szablony).
Cieszymy się, że powstają projekty jak The Awwwesomes, które oferują darmowe szkolenia z HTML i CSSa, czyli podstawy każdego front endowca. Warto śledzić działalność, oraz sprawdzić ich kurs online! Znajdziecie w nim fajnie i przystępnie omówione podstawy, a także piękne szablony, pocięte i gotowe do zakodowania. Nic, tylko zacząć się uczyć!
Szkoła 3.0
Jak wiecie czynnie wspieramy inicjatywy uczące dzieci programowania, dlatego z przyjemnością informujemy o kolejnej akcji. Szkoła 3.0 to projekt, który wspiera dzieciaki z trudną sytuacją w nauce programowania. Można się w niego zaangażować na różny sposób, nie tylko finansowo.
Odpowiedź na pytanie z zeszłego tygodnia
A pytaliśmy o to: Do czego służy i jak wykorzystać siatkę Zachmana?
Siatka Zachmana to jedno z podstawowych struktur architektury enterprise. Poniżej możecie zobaczyć jak ona wygląda (obrazek autorstwa Ideasintegration(obrazek) + SunSw0rd(tekst) — praca własna, CC BY-SA 3.0, źródło: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=20113287):
Siatka Zachmana to macierz, która służy do wizualizacji i planowania architektury aplikacji. Obejmuje ona 5 obszarów (wiersze tabeli), a do każdego z nich zadaje 6 pytań. Celem takiego podejścia do architektury aplikacji jest upewnienie się, że uwzględniliśmy wszystkich interesariuszy oraz co najmniej zastanowiliśmy się nad najważniejszymi aspektami architektury. Jest często używana jako pewnego rodzaju podsumowanie, ale także plan działania w kwestii projektowania i opracowywania złożonych systemów.
Siatka Zachmana jest (czasem w zmodyfikowanej postaci) uzupełnieniem wielu frameworków architektury, często też możliwe jest zmapowanie architektury stworzonej z użyciem innego frameworka na siatkę Zachmana w stosunkowo prosty sposób.
Zadanie dla początkujących: Kawiarnia*
Mając podaną cenę kawy(bazowa cena kawy), podatek(obliczany jako procent od ceny kawy) oraz napiwek(wyrażony procentowo, obliczany od ceny kawy) oblicz całkowitą kwotę do zapłaty.
Dla: cena kawy 8.50 zł, podatek 23%, napiwek 10%, kwota do zapłaty to: 11.31 zł (10.305 w zaokrągleniu do pełnych groszy).
PS. Z jakiego typu numerycznego powinnaś skorzystać w zadaniu? Dlaczego?
Oczywiście zachęcamy do samodzielnego rozwiązania zadania. Za tydzień nasza odpowiedź (w Javie).
Więcej pytań technicznych z poprzednich mainów wraz z linkami do odpowiedzi znajdziesz tutaj!
*- jak widzisz zmieniliśmy nieco formułę Pytań technicznych. Od tego tygodnia będziemy je przeplatać z zadaniami programistycznymi skierowanymi głownie do początkujących/uczących się nowego języka programowania. Mamy nadzieję, że będzie to pomocne. Dajcie znać, co myślicie o takim pomyśle!
Lee de Forest
Lee de Forest urodził się w latach 70′ XX wieku, kiedy świat wyglądał — delikatnie mówiąc — nieco inaczej. Jego ojciec był pastorem, który uczył w koedukacyjnej szkole otwartej na osoby wszystkich narodowości i kolorów skóry, za co sam Lee spotkał się z dużym ostracyzmem społeczeństwa. Z drugiej strony, pozwoliło mu to pójść do szkoły przygotowawczej przed studiami na Yale. Już wtedy zaczął konstruować różne wynalazki i urządzenia, którymi próbował zainteresować firmy i inwestorów — w większości bez powodzenia. Chciał kontynuować studia, jednak ich nie ukończył — z uwagi na wykonywane przez niego eksperymenty z elektrycznością, często w budynku przepalały się bezpieczniki; podczas jednej z takich sytuacji znany profesor na tyle się zirytował, że doprowadził do wyrzucenia Lee z uczelni.
Został wtedy wciągnięty do armii, jako że akurat trwała wojna Amerykańsko-Hiszpańska. Zanim jednak trafił na front, wojna się skończyła, a jemu pozwolono wrócić na uczelnię na studia doktoranckie. Już podczas studiów interesował się falami radiowymi — zjawiskiem wówczas nieznanym. W podobnym czasie patent związany z wykorzystaniem fal radiowych uzyskał Marconi (znany współcześnie jako wynalazca radia) — obarczony był on jednak wieloma wadami, z których główną był element odbierający (tzw. koherer) — był on mało wrażliwy i wymagał ‘resetowania’ po odbiorze każdego sygnału (fale radiowe były ówcześnie wykorzystywane do przesyłania wiadomości telegraficznych z użyciem alfabetu Morse’a). Lee postanowił usprawnić właśnie ten element.
Początkowo próbował nawiązać współpracę z Teslą oraz Marconim, ci jednak odrzucili jego kandydaturę. Zatrudnienie znalazł w laboratorium Western Electric Company, gdzie wraz ze wspólpracownikiem opracował ‘responder’ — konstrukcję bazującą na srebrnym lustrze, która pozwalała na dźwiękowe odbieranie fal radiowych i nie wymagało resetowania, co pozwalało na przyspieszenie komunikacji. Największym problemem okazały się patenty — wykorzystywane rozwiązania zostały przez sądy kilkukrotnie uznane za naruszenie patentów (pomimo zmian wprowadzanych celem obejścia tych ograniczeń). Pomimo tego urządzenia te były dokładniejsze i szybsze od innych dostępnych wtedy na rynku i znalazły zastosowanie m.in. w marynarce wojennej.
Niedługo później udało mu się zwiększyć zasięg do 7km i zdecydował się na przeniesienie bezpośrednio do Nowego Jorku i rzucenie wyzwania samemu Marconiemu. Okazało się to kompletną porażką — nadajnik używany wcześniej uszkodził się i musiał zostać zastąpiony standardowym (zmniejszając zasięg), a dodatkowo na miejscu pojawiła się trzecia firma z własnym nadajnikiem. Z uwagi na bardzo małą precyzję ówczesnej technologii, nadajniki te nie mogły działać jednocześnie bez zakłócania się, co ostatecznie doprowadziło do chaosu i niemożliwości przesłania żadnej informacji drogą radiową. Pomimo porażki został w Nowym Jorku, gdzie poznał przyszłego partnera biznesowego — Abrahama White.
Firma borykała się z problemami technicznymi i prawnymi (w związku z patentami), ale dzięki marketingowi i pomysłowości partnera, udało jej się pozyskać kontrakt wojskowy na budowę dużych nadajników na potrzeby marynarki. Kontrakt wykorzystano jednak do sztucznego pompowania kursu akcji, co spowodowało późniejszy upadek firmy. Wcześniej Lee wycofał się jednak ze spółki (będącej wtedy głównym dostawcą technologii bezprzewodowych w USA), aby założyć własne laboratorium. Niedługo później ukazała się praca badawcza na temat przesyłania za pomocą sygnału radiowego nie tylko ‘impulsów’, ale ciągłego strumienia informacji — np. dźwięku. Lee przeprowadził z powodzeniem eksperyment w laboratorium, a niedługo później na wiekszą skalę w mieści, transmitując koncert. Wynalazek ponownie zainteresował przede wszystkim armię, okazał się jednak zbyt zawodny i kosztowny aby przynosić realne korzyści. Lee eksperymentował już wtedy z masową transmisją, czyli radiem jakie znamy obecnie. Niestety jakość dźwięku była nieakceptowalna i kolejne próby miały miejsce dopiero 6 lat później — w 1916 roku — po wynalezieniu lamp próżniowych.
Wynalazł on jednak wtedy rzecz, za którą jest znany do dziś, a mianowicie triodę — pierwszy element zdolny nie tylko odbierać sygnał, ale także go wzmacniać. Na jego podstawie zbudował wzmacniacz kaskadowy — pierwszy wzmacniacz sygnału audio w historii. Na tym wynalazku bazowało wiele pierwszych konstrukcji lampowych — w tym komputery. Element ten w praktycznie niezmienionej postaci (jedynie wykonanych z większą precyzją) można znaleźć także w większości wzmacniaczy i urządzeń audio z lat 60’tych.
W późniejszych latach Lee zajmował się rozwijaniem swoich pomysłów związanych z radiem oraz powszechnym nadawaniem sygnałów dźwiękowych, a także wynalazł jeden z systemów nagrywania dźwięku do filmów (tzw. phonofilm). Pracował także nad prototypem (czy raczej koncepcją) bezzałogowego samolotu dla wojska.
