[KONKURS] Superkoderki — recenzja książki

By 12 September 2018 Inspiracje

Kiedy dostal­iśmy propozy­cję recen­zji książ­ki Superkoder­ki, powiem szcz­erze, nie miałam za dużego entuz­jaz­mu. Książ­ka o nas­to­latkach, uczą­cych się pro­gramować vs ja, dorosła pro­gramist­ka, która naukę pro­gramowa­nia ma już za sobą, co więcej, ilość codzi­en­nych obow­iązków spraw­ia, że gdy ma już coś przeczy­tać, to raczej bard­zo wyse­lekcjonowanego. Niem­niej, zgodz­iłam się, a książkę zabrałam ze sobą na lot do Bostonu, znowu zakłada­jąc, że dam radę i jakoś ją wtedy przeczytam.

Dwie godziny później okaza­ło się, że książkę dosłown­ie pochłonęłam, a cała his­to­ria zde­cy­dowanie nada­je się jako lek­tu­ra również dla dorosłych! 

Książ­ka opowia­da o Sophie Houser i Andrei Gon­za­les, które poz­nały się pod­czas let­niego obozu Girls Who Code w 2014r. Jako swój koń­cowy pro­jekt stworzyły społecznie zaan­gażowaną grę Tam­pon Run, która miała zdjąć styg­mę z miesiącz­ki. Gra okaza­ła się sukce­sem i zro­biło się o niej naprawdę głośno, a zebrane w ten sposób doświad­czenia każ­da z dziew­czyn wyko­rzys­tała na swój sposób. 

I być może po tym opisie, wniosku­jesz że książ­ka będzie prostą his­torią o nauce pro­gramowa­nia, która zakończyła się dość sporym sukce­sem. Niem­niej odnalazłam w niej znacznie więcej. To książ­ka o: 

  • nauce jako procesie,
  • doras­ta­niu i rozwoju,
  • pro­gramowa­niu ;)

Opis nau­ki pro­gramowa­nia, a także tego jak różnie była ona postrze­gana przez obie dziew­czyny czyni tą książkę niemalże must read każdego, kto sam chce nauczyć się pro­gramować, (a właś­ci­wie uczyć czegokol­wiek nowego) Po pier­wsze, by dowiedzieć się czego może się spodziewać pod­czas tej przy­gody, a po drugie, by uspokoić się, że nie tylko on tak ma. His­to­ria dziew­czyn świet­nie pokazu­je codzi­enne wyzwa­nia niedoświad­c­zonych osób takie jak: “nie wiem jak to zro­bić, a pewnie wszyscy wokół wiedzą”, czy np. “nie chce pra­cow­ać z kimś nad tym prob­le­mem, bo dowie się, że czegoś nie umiem”. Ta his­to­ria może być więc świet­nym pociesze­niem i wspar­ciem dla każdego kto pod­jął wyzwanie samodziel­nej nauki. 

Z drugiej strony zde­cy­dowanie pole­ciłabym tę książkę dla każdego z rodz­iców, bo świet­nie ilus­tru­je jakie myśli i niepewnoś­ci pojaw­ia­ją się w głowie nas­to­latków. A że bohater­ki pochodzą z różnych środowisk i mają zupełnie różne charak­tery to zna­jdziecie tu naprawdę wiele przykładów, tego, co może je trapić. 

W końcu warto dodać tu o tej głównym wątku nar­racji, czyli nauce i tworze­niu włas­nego pro­jek­tu przez nas­to­lat­ki. Myślę, że obie dziew­czyny mogą być świet­ny­mi idol­ka­mi dla nas­to­latków, a ich his­to­ria to naprawdę dobra inspirac­ja. Nawet jeśli jej czytel­nik nie jest zain­tere­sowany pro­gramowaniem, to sama ścież­ka jaką dziew­czyny przeszły by osiągnąć sukces jest niesamowi­ta. Co więcej, jako, że książ­ka pisana jest przez obie autor­ki i każ­da z nich przed­staw­ia swój punkt widzenia na daną sytu­ację — nie sposób się nią znudz­ić, a też o wiele łatwiej iden­ty­fikować z poszczegól­ny­mi sytuacjami. 

Dla tych, którzy zain­tere­su­ją się samym pro­gramowaniem na końcu książ­ki jest bonus w postaci tuto­ri­alu oraz spisu pojęć (stwor­zonego w bard­zo przys­tęp­ny sposób!).

Na koniec poz­wolę się “przy­czepić” do tłu­maczenia — w książce uży­wa się licz­by mno­giej na słowo kod, a więc pro­gramista pisze kody, a nie pro­gramista pisze kod. Wyda­je mi się to niepraw­idłowym tłu­macze­niem, gdzie w mowie potocznej uży­wa się właśnie kod (źródłowy) jako niepoliczal­ny rzec­zown­ik, również w ang­iel­skiej wer­sji gdzie mamy writ­ing code (a nie writ­ing codes). Z drugiej strony, po ang­iel­sku jest to też kwes­t­ia sporna: https://stackoverflow.com/questions/2773761/armchair-linguists-code-vs-codes-or-why-i-write-code-and-my-manager-ask

Mam nadzieję, że recen­z­ja skutecznie zachę­ci Was do przeczy­ta­nia! Niezde­cy­dowanym pole­cam Ted talk, gdzie dziew­czyny opowiada­ją o tym, co stało za ich pomysłem na grę Tam­pon Run: https://www.youtube.com/watch?v=PJUIX-pLoVk, jak i pol­skiej i ang­iel­skiej stron­ie poświę­conej tej książce.

Uwaga konkurs!

Dzię­ki uprze­j­moś­ci wydawnict­wa Czarna Owca mamy dla Was 3 egzem­plarze książ­ki! Wystar­czy że w komen­tarzu do tego artykułu napiszesz, jaką społecznie zaan­gażowaną grę byś stworzył, gdy­byś tylko mógł. Na odpowiedzi czekamy do 25 wrześ­nia. Sprośród komen­tarzy wylo­su­je­my 3 naj­ciekawsze. Lista zwycięzców zostanie ogłos­zona w tym wpisie.